Εκείνοι που δεν έφυγαν

Στα χρόνια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ένας δήμιος συντροφιά με ένα μουγκό αγόρι, αναζητά την δράκαινα που ζει πέρα από τα γυάλινα βουνά, τους κοκκαλένιους κάμπους, για να λύσει την κατάρα που τον στοιχειώνει.

Στην Ήπειρο των Πασάδων, μια χήρα προσπαθεί να λύσει την μαγγανία που έχει επαναφέρει τον άντρα της, ένα ον φτιαγμένο από σιμιγδάλι και μαγεία, στη ζωή.

Ένας νεαρός κλέφτης αναζητά την Τρισεύγενη, μια νεράιδα που θα τον βοηθήσει να θεραπεύσει τον λατρεμένο του Καπετάνιο από την αρρώστια που τον ταλαιπωρεί, αλλά και να αναγνωρίσει τον πραγματικό του εαυτό στην πορεία.

Μια ανύπαντρη μητέρα, κάνει το ψέμα αλήθεια και φέρνει τον φανταστικό της σύζυγο στην ζωή.

Κατά τη γερμανική κατοχή, μια τραγουδίστρια καμπαρέ ανακαλύπτει μια μυστήρια και επικίνδυνη μαγική δύναμη που μπορεί να ανατρέψει τις ισορροπίες ενάντια στον κατακτητή.

Ένας άντρας, κληρονόμος της πλούσιας οικογένειας του χωριού, επιστρέφει στο χωριό του για να ξανασυναντήσει την ετεροθαλή αδερφή του με την οποία θα αναψυλαφίσουν την σκοτεινή ιστορία της φαμίλιας τους.

Στην αρχή της δεκαετίας του 50’, έντεκα φοιτητές εξαφανίζονται από την Αθήνα ξαφνικά. Όταν μετά από μήνες εμφανίζονται, είναι αλλαγμένοι για πάντα.

Εκείνοι που δεν έφυγαν, από την Αταλάντη Ευριπίδου.

Έφτά σκοτεινά διηγήματα που μπλέκοντας λαογραφικά, ιστορικά και κοινωνικά στοιχεία, καλύπτουν ένα διάστημα από την Οθωμανική κατοχή μέχρι το σήμερα και διηγούνται τις ιστορίες ανθρώπων που παραδοσιακά βρέθηκαν στο περιθώριο της ιστορίας, άτομα χωρίς φωνή. Γυναίκες, κουήρ άτομα, μειονότητες, μπάσταρδα, σεξεργάτριες· άτομα που ζούσαν στις σκιές και στο παρασκήνιο, άτομα που ήταν πάντα εδώ μα κανείς δεν μιλούσε για αυτά. Εκείνοι που δεν έφυγαν.

Από το ιστορικό για το ελληνικό φανταστικό sff.gr, σε συμμετοχές σε συλλογικά έργα τόσο στα ελληνικά όσο και στα αγγλικά και από κει στην έκδοση του Εκείνοι που δεν έφυγαν, του πρώτου της βιβλίου, από τις εκδόσεις Πόλις. Η Αταλάντη Ευριπίδου, κοινωνική ψυχολόγος by day, είναι μέρος μιας πολλά υποσχόμενης γενιάς συγγραφέων που καταπιάνονται με το speculative fiction, δημιουργώντας, επαναπροσδιορίζοντας και φέρνοντας στα “ελληνικά μέτρα” το είδος.

Αντλώντας έμπνευση από σκοτεινά, παραδοσιακά παραμύθια χωρίς όνομα και συνεχίζοντας την σύγχρονη τάση του μπολιάσματος του φανταστικού και του τρόμου με κάθε λογής παγανιστική δοξασία και μαγγανεία που ξεπηδά από την πλούσια ελληνική παράδοση, η Αταλάντη Ευριπίδου δημιουργεί ιστορίες που φέρνουν στο προσκήνιο άτομα που η παραδοσιακή ιστοριογραφία συχνά προσπερνά αν όχι σκοπίμος θάβει. Οι πρωταγωνιστές των διηγημάτων του Εκείνοι που δεν έφυγαν, θύματα μιας συχνά σκληρής πραγματικότητας, αναδεικνύουν μια πιο ευαίσθητη πλευρά του παρελθόντος, την πλευρά της κάθε λογής καταπιεσμένων που για να βρουν το δίκιο τους πρέπει να ψάξουν μεταφυσικές λύσεις αφού η κοινωνία, το “πραγματικό” και “φυσιολογικό” τους απορρίπτει.

Η Γραφή της Ευριπίδου, που είναι στιβαρή, με το ύφος της να ακολουθεί την εποχή που διαδραματίζεται το εκάστοτε διήγημα και με την αφηγηματική τεχνική να γίνεται συχνά τολμηρή και εφευρετική, δένει το λαογραφικό στοιχείο με τον τρόμο για να παράγει ένα βιβλίο που διαβάζεται με ενδιαφέρον και προοικονομεί τις πολλά υποσχόμενες μελλοντικές δουλειές της συγγραφέως.

Από τις εκδόσεις Πόλις.